Με κάνα δυο στιχάκια μου για πρόσχημα
παρκάρω τ’ όχημα και σου μιλάω
και συ που ξέρω πως δε νοιάζεσαι
τάχα ταράζεσαι που σ’ αγαπάω
Παίζεις με την ευαισθησία μου
μα την ουσία μου δεν την προσέχεις
και στης καρδιάς μου τα σκιρτήματα
άλλα προβλήματα λες ότι έχεις
Και τι ζητάω, τι ζητάω;
Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω...
Με κάνα δυο στιχάκια μου για πρόσχημα
κερνάω ρόφημα στο κυλικείο
κι ενώ να `ρθω μου απαγόρευες
εσύ αγόρευες μ’ αυτούς τους δύο
Είπες μετά πως με περίμενες
δε με περίμενες η μοίρα το `χει
κι όταν στα χέρια μου σε κράτησα
εκεί την πάτησα και είπες όχι
Και τι ζητάω, τι ζητάω;
Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω...
Dieser text wurde 407 mal gelesen.