Από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω
Για μια σκάρτη αγάπη που με πούλησε ωστόσο
Ήταν η ζωή μου, όλη η ύπαρξή μου
Ήτανε ιδρώτας που κυλούσε στο κορμί μου
Μα όταν την σκέφτομαι με παίρνουνε τα κλάματα
Όλο το βράδυ πίνω μέχρι τα χαράματα
Μα όταν τη σκέφτομαι με παίρνει το παράπονο
Γιατί είναι άδικο το φέρσιμό της κι άπονο
Από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω
Πόσο αντέχει ακόμα η καρδιά να την πληγώσω
Ήταν η ζωή μου, όλη η ύπαρξή μου
Τώρα έγινε απλά μια γκρίζα ανάμνησή μου
Μα όταν την σκέφτομαι με παίρνουνε τα κλάματα
Όλο το βράδυ πίνω μέχρι τα χαράματα
Μα όταν τη σκέφτομαι με παίρνει το παράπονο
Γιατί είναι άδικο το φέρσιμό της κι άπονο