Της φτωχολογιάς το κύημα
τα καλά μας τα παιδιά
στέλνεις στο σκληρό το χώμα
της πικρής της ξενιτιάς.
Κακούργα μάνα φτώχεια
μη διώχνεις τα παιδιά σου
σαν μάνα κράτησέ τα
σφιχτά στην αγκαλιά σου.
Τους λεβέντες μας τι κρίμα
τα καλά μας τα παιδιά
να τα καίει ο ξένος ήλιος
να τους καίει την καρδιά.
Κακούργα μάνα φτώχεια
μη διώχνεις τα παιδιά σου
σαν μάνα κράτησέ τα
σφιχτά στην αγκαλιά σου.
Κάθε μετανάστης θύμα
νοσταλγίας και στοργής
την πληγή του δε γιατρεύουν
τα καλά της ξένης γης.
Κακούργα μάνα φτώχεια
μη διώχνεις τα παιδιά σου
σαν μάνα κράτησέ τα
σφιχτά στην αγκαλιά σου.