Είχαμε ζωή μπροστά μας
κι άξαφνα τη σβήσαμε,
όταν ένα μεσονύχτι
μοναχοί ξυπνήσαμε,
είχαμε ζωή μπροστά μας
κι άξαφνα τη σβήσαμε.
Ήταν και δεν ήταν Μάρτης
που ήρθες και μ’ αγκάλιασες,
τώρα θα μπαρκάρω ναύτης
μέσ’ στις ξένες θάλασσες.
Φέρνουν οι αυγές τον ήλιο
κι ο αγέρας κύματα
μα ποιος θα σου συγχωρήσει
τα μεγάλα κρίματα,
φέρνουν οι αυγές τον ήλιο
κι ο αγέρας κύματα.
Ήταν και δεν ήταν Μάρτης
που ήρθες και μ’ αγκάλιασες,
τώρα θα μπαρκάρω ναύτης
μέσ’ στις ξένες θάλασσες.
Dieser text wurde 332 mal gelesen.