Δυο λέξεις σου θα ήταν αρκετές,
εικόνες, αναμνήσεις, και στιγμές,
αυτά που θα θυμάμαι απ’ το χθες, και πάλι να μου πεις.
Δεν έπαψα ποτέ να σ’ αγαπώ,
κι αν λείπεις είσαι πάντοτε εδώ,
ακόμα ονειρεύομαι για δυο, και μέσα μου θα ζεις.
Αν μ’ αγάπησες λίγο και εσύ,
γύρνα ένα λεπτό, μια στιγμή,
αν μ’ αγάπησες λίγο θα δεις, δεν τελειώσαμε ακόμα.
Δεν υπάρχει αντίο για μας,
δεν πεθαίνουν οι σχέσεις καρδιάς,
άμα λίγο κι εσύ μ’ αγαπάς, δεν τελειώσαμε ακόμα
Στα μάτια θέλω πάλι να με δεις,
τα λόγια που μου έλεγες να πεις,
ποτέ δε θα χωρίσουμε εμείς, ποτέ δε θα χαθείς.
Να γίνει η αγκαλιά μου φυλακή,
κανείς να μη σε πάρει από εκεί
το τέλος να το κάνουμε αρχή, στο πλάϊ μου να ζεις.