Ένας χιονάνθρωπος που λιώνει
είμαι και εγώ μες στην αυλή σου
γιατί γιορτή όταν τελειώνει
παίρνεις μαζί σου το φιλί σου
Δίχως αυτό δεν είμαι τίποτα
νιφάδες άψυχες στη μπόρα
νιφάδες που ‘πεσαν και μείνανε
σαν μετανάστες σ’ άλλη χώρα
Δίχως αυτό εγώ για σένανε
εγώ για σένα είμαι ένα τίποτα
είμαι νερό που πάγωσε
που πάγωσε μέσα στο κρύο
Ένα παγόβουνο είμαι και ‘γω
που λιώνει μέσα στ’ άγριο πέλαγος
ναυαγισμένο έρημο και σάπιο πλοίο
Ένας χιονάνθρωπος που λιώνει
είμαι που φτιάξαν τα παιδιά
και το παιχνίδι όταν τελειώνει
μόνος κρυώνω στη βραδιά
Δίχως αυτό δεν είμαι τίποτα
νιφάδες άψυχες στη μπόρα
νιφάδες που ‘πεσαν και μείνανε
σαν μετανάστες σ’ άλλη χώρα