Αυτόν τον κόσμο το βαρέθηκα
από την πρώτη αναπνοή.
Κοίτα πού ήμουν και πού βρέθηκα
σ’ αυτήν τη σφαίρα που την είπανε ζωή.
Με έναν έρωτα αφέντη μου,
μάγισσα μοίρα σκοτεινή,
δυο ώρες κράτησε το γλέντι μου
και χίλιες νύχτες η σκλαβιά κι η φυλακή.
Φέρτε μου χρώμα από την έρημο
κι ένα πανσέληνο κορμί.
Φέρτε μου χάδι και φιλί
απ’ την ψυχή ως την ψυχή
να ζωγραφίσω την καινούργια μου ζωή.
Τώρα ξυπνώ και ονειρεύομαι
και η ψυχή μου ξαγρυπνά
και δεν πειράζει που παιδεύομαι,
ίδιος θεός μάς σημαδεύει από ψηλά.
Βγήκα στον κόσμο με την τύχη μου
και περπατώ στα φανερά.
Η αγάπη δρόμος μου και σπίτι μου
κι η σωτηρία μου παντού και πουθενά.
Φέρτε μου χρώμα από την έρημο
κι ένα πανσέληνο κορμί.
Φέρτε μου χάδι και φιλί
απ’ την ψυχή ως την ψυχή
να ζωγραφίσω την καινούργια μου ζωή.
Dieser text wurde 289 mal gelesen.