Ο καιρός στη ζωή μου πάει για βροχή
Όμως πια δε με νοιάζει έχω βραχεί
τόσα νερά μ’ έχουν ξαναβαφτίσει
Κι είναι οι γκρίζοι καιροί
Που με ομορφύναν πολύ
Μαύρα μου σύννεφα γίνατε σύνορα
Που τα ξεπέρασα στο φως να βγω
Μαύρα μου σύννεφα βάψτε παρήγορα
Δάκρυα στα μάτια μου να λυτρωθώ
Ο καιρός στη ζωή μου σκέτη φωτιά
Όμως είμαι καμμένη κι άλλη φορά
Σε πυρκαγιές σε πανέμορφες φλόγες
Σαν πορφυρένια πουλιά που μ’ ανεβάσαν ψηλά
Dieser text wurde 311 mal gelesen.