Κάνω κουράγιο συνεχώς
μα έγινε ο πόνος κοντινός συγγενής μου
φεγγάρι γύρνα ολοταχώς είν’ ο ουρανός γυμνός
στην ψυχή μου
Θα 'ρθεις εγώ το ξέρω πως θα 'ρθεις
και θα ζητάς ν’ αναστηθείς στο φιλί μου
Θα 'ρθεις στην αγκαλιά μου να κρυφτείς
σαν μια σκία θ’ ακουλουθείς την ζωή μου
Κάνω συνέχεια υπομονή
μα η πίκρα έπεσε βροχή στα βλέφαρά μου
ήλιε μου βγες απ’ το βουνό και φέρ’ τον τώρα που πονώ
στην καμαρά μου
Θα 'ρθεις εγώ το ξέρω πως θα 'ρθεις
και θα ζητάς ν’ αναστηθείς στο φιλί μου
Θα 'ρθεις στην αγκαλιά μου να κρυφτείς
σαν μια σκία θ’ ακουλουθείς την ζωή μου