ben biliyorum be seni unutucam yavaş yavaş
bundan dolayı vericem çok büyük bi savaş
sevgiden yoksun kalmam senden yadigar
saklıyordun sevginin hepsini yanıbaşımda
sende hiçbir şey hakiki değildi sanırım
seni her geçen gün biraz daha tanımıştım
seni unutmak benim için en büyük kazanç
sende kalacak tek şeydir artık utanç
adil değil bana karşı oluşturduğun tutumun
söyle hadi benim elimi kaç kere tuttun
oysaki ben sana içtenliğimle tutulmuştum
sense beni bu dar sokaklarda vurmuştun
mutluluk bana göre değilmiş bunu kastettin
belki baştan bunu tasarladın yoluna koydun
sistemin güzel çalıştı beni hayattan soğuttun
bitmiş sandın beni ama ben daha bitmedim
kaybettim bir çok şeyi senin payın büyüktü
aradan geçen zamanda gözümde küçüldün
senden uzaklara gittim unutabilmek için
fotoğraflarını yırtıp attım hatırlamamak için
seni hapsettim yırttığım fotoğrafların arasına
artık yoksun anıları atmaya başladım kafamdan
başarıyorum hepsini yokediyorum yakınımdan
bitiriyorum seni en derinlerimde yavaştan
geceler zindan olmaz artık senin tek harfinle
gözlerim uykusuzluk çekmez sevgisizlikten
sensizlik senle olmaktan daha iyi gelecektir
kalbimdeki yağmurlar elbet bi gün dinecektir
vazgeçtim zaten kurmak istediğim hayallerden
bir daha aşık olmak bana yaramaz zaten
aşık olacak gücü kendimde bulamam muhtemelen
tek yaşamaya ittin beni bu yaşamın içinde