fırtınaya yakalandım sanki açık bir denizde
nasıl bi şey olduğunu çözemedim tam vaktinde
işler sarpa sarır gibi geliyor bana sessizce
derin düşüncelere dalarsam deliririm bu gidişle
duygularımın tarifide yok ki zaten halihazırda
nerde diye arasamda bulamam ki bu karışıklıkta
kısa zaman içinde çok şeyler yaşadım ben burda
pişmanlıklarım zamansızca yer etti durdu aklımda
karamsarlıktan dolayı kötü baktım ben her şeye
bu sefer olur başarırım diyemedimde kendime
hep olmaz gözüylede baktım önüme gelenlere
biraz umutlanıyım dediğimde yıkıldım kaç kere
bende yaşama sevinci hiç yok sebebiyse çok
sorunlarımın öfkemle bütünleşmesindende kork
çok isteyebileceğim öyle güzel bir yaşantımda yok
bu labirentin içinden çıkabilmekte oldukça zor
sıkıştım kaldım bu labirentte kapıldım sele
yalnızlık kendini iyice belli ettirdi bu sessizlikte
bu işkenceler bir tek bana mıydı yeryüzünde
biter mi bunlar geleceği bi görebilsem keşke
keşkelerle hayat yürümüyor biliyorum bunu
geleceği görebilmemde imkansızdır bu doğru
öyle bi durumdayım ki çaresizlik kapladı bütün yolu
irtibatı kesicem hayatla budur bununda sonu