Σε έχω δει ξημερώματα
που εξαγνίζονται τα σώματα
και γιατρεύονται οι πληγές
που όλη νύχτα μείναν ανοιχτές
Δώσε μου τη χρυσή βροχή
απ’ τα χείλη σου την μαρμαρυγή
να βρεθούμε με σκιρτήματα
σε έναν νέο κόσμο δίχως σχήματα
Σε έχω δει τα χαράματα
που αληθεύουνε τα θαύματα
καταργείς την απόγνωση
και την ερημιά μου μόνο εσύ
Dieser text wurde 469 mal gelesen.