Canfeza verse
Kalbim en son bıraktığım yerde hareketsiz durur
Seni kaybettiğim sabahta başka birisi seni bulur
Mutsuz uyanırım peşini bırakmaz gurur
Zerafetinden ötürü tüm çiçekler sana selam durur
Sönebilir bu şehrin ortasında gözbebeklerim
Ben yüzünü göremeyecek olmanın telaşesindeyim
Eşsiz olman bir yana hiç olmaman çok garip
Belası bol başım bi yandan hiç olmandan muzdarip
Belki inancımdan ötürü sana hiç boyun eğmedim
Altıma şiirler koydum yüzüne boyum ermedi
Anlamı yok gözyaşıma gülerek karşılık vermenin
Senden düşen hiç bir 'KAR* tanesi zemine deymedi
Her hata affedilir aşık oldum affet beni
Nasıl olurda beklersin yokluğunu hazmetmemi
Her sabah uyanırım bu günde yoksun hayret derim
Bu kalpte daim yerin var 'Sevgili Hazretleri
Alef verse
Ne olursan ol sana yazmaya küsmüyorum
Sana düştü yine bak ayaküstü yolum
Umut tükenmek bilmez her resmini açtığımda
Yeni bi sigara yakarak izliyorum
Neler görüp neler geçirdim anla
Aşk yağmuru anımsatır ve biz bir damla
Yağarken yeryüzüne el ele geleceği planlardık
Şimdi sade Deniz planlar
Ve biz bir anda mutlu olabilendik
Arada hüzün oldu günlerce ona direndik
Başka kollar yerine benim kalsaydın
Kaybolmazdı onurun her şey yola girerdi
Sorunum sensin hep yolumun tersi
Uçuruma gider o yolun sonu sensiz
Bırak ölüm olsun yoksan sen
Kan denen o kırmızı senin için oluk olup gelsin.