Αυτό που δεν κατάφερα
να κάνω με τα λόγια
θ’ αφήσω να το κάνουνε
του χρόνου οι πληγές
Γιατί δεν υποφέρεται
ποτέ η στενοχώρια
να την ενιώθεις μόνο σου
και μόνο σου να κλαις
Αυτό που δεν κατάφερα
να κάνω με το σώμα
θ’ αφήσω νά `ρθει μόνο του
χωρίς βία κι ορμή
Γιατί για σένα κλείδωσα
ψυχή, φιλί κι ακόμα
με τυραννάει που πέταξα
για πάντα το κλειδί
Αυτό που δεν κατάφερα
να κάνω με τη σκέψη
θ’ αφήσω να το κάψουνε
ντροπή κι εγωισμός
Γιατί να ξέρεις έχασα
αυτά που `χα πιστέψει
όταν η νύχτα μέσα σου
μου έκρυψε το φως
Αυτά που δεν κατάφερα
να κάνω με τα λόγια
θ’ αφήσω να το κάνουνε
του χρόνου οι πληγές
Γιατί δεν υποφέρεται
ποτέ η στενοχώρια
να την ενιώθεις μόνο σου
και μόνο σου να κλαις
Dieser text wurde 301 mal gelesen.