Als wij met z'n tweetjes uit wandelen gaan
dan troon jij me mee naar een wei
je weet daar een plekje waar klaverkens staan
en vraagt dan zo teder aan mij.
Zoek ons eens een klaverke,
zo'n klaverke van vier.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
toe doe me dat plezier.
Want dat brengt geluk m'n schat,
zie dat g'er zo eentje vindt.
Misschien brengt dat klaverblad,
't geluk dat ons eeuwig verbindt.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
zo'n klaverke van vier.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
toe doe me dat plezier.
Eens vond ge er één
en wij werden een paar.
De ooievaar die wachtte niet lang,
wij houden sindsdien nog veel meer van elkaar
en zingen steeds wang tegen wang.
Zoek ons eens een klaverke,
zo'n klaverke van vier.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
toe doe me dat plezier.
Want dat brengt geluk m'n schat,
zie dat g'er zo eentje vindt.
Misschien brengt dat klaverblad,
't geluk dat ons eeuwig verbindt.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
zo'n klaverke van vier.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
toe doe me dat plezier.
En nu speelt ons meisje in diezelfde wei,
nog nooit zag men zo'n hartedief.
Is 't knaapje van onze geburen erbij,
zegt zij tot die kleuter zo lief.
Zoek ons eens een klaverke,
zo'n klaverke van vier.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
toe doe me dat plezier.
Want dat brengt geluk m'n schat,
zie dat g'er zo eentje vindt.
Misschien brengt dat klaverblad,
't geluk dat ons eeuwig verbindt.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
zo'n klaverke van vier.
Zoek ons eens zo'n klaverke,
toe doe me dat plezier.