Έρωτας ή τίποτα
Σαν μελωδία που γεμίζει τον αέρα
από κελάιδισμα πουλιού να `ταν μια μέρα
να `μασταν όλοι μια παρέα αλλοτινή
που ξαναβρίσκεται και πάει
Και οι στιγμές μας ανεξίτηλη γραφή
που ο χρόνος δεν την λησμονάει
Έρωτας ή τίποτα
αν θέλω να `μαι ζωντανός θα το θυμάμαι
και με τα μάτια μου ανοιχτά δε θα κοιμάμαι
πάνω στης φύσης τον καμβά είναι σαν όνειρο
το χρώμα ταιριασμένο
Τι να μου δείξει αυτή η οθόνη η νεκρή
θα βγω στου δρόμο
και θα σε περιμένω
Μες την καρδιά είναι τα κελιά
μα η αλυσίδα σπάει
όταν κορμί άλλο κορμί
σαν φυλαχτό φοράει
Η μυρουδιά σου στα ρουθούνια μου χορεύει
Και η φιγούρα σου το βλέμμα μου γυρεύει
Να πέσει ο έρωτας σαν κόκκινο κρασί
και το σκαρί μας να ποτίσει
και στο μεθύσι της η μάνα μας η γη
να μας ξαναγεννήσει
να μας ξαναγεννήσει
Dieser text wurde 262 mal gelesen.