Ζητιάνοι στους δρόμους
ζητιάνα ζωή
που φεύγεις και μένει
μονάχα η στιγμή
Σπασμένο το βλέμμα
του πόνου φιλί
και η μόνη ελπίδα
που έχω είσαι εσύ
Και όλα αυτά που αγάπησα
στην αγκαλιά σου τα’κρυψα
εγώ κι εσύ σαν δυο σταγόνες
μαζί μεσ’τους χειμώνες
εγώ κι εσύ ένα κορμί
μια αναπνοή
Ζητάω να νιώσω
να γίνω παιδί
μα οι νύχτες βελόνες
τρυπούν το κορμί
Χαμένες οι σκέψεις μου
σε αναζητούν
στα χρόνια που’φύγαν
σε αυτά που θα’ρθούν
Dieser text wurde 289 mal gelesen.