Η μικρή Ελένη γελάει
πίσω από το τζάμι κοιτάει
Εχει ένα σπαθί μαγικό
φτιάχνει το καλό και το κακό.
Βλέπει την ζωή που περνάει
κι άφοβα την πλάτη γυρνάει
μέσα στον γαλάζιο ουρανό
πέταξε μ έναν χαρταετό.
Η μικρή Ελένη ρωτάει
κι όλο μ απορία με κοιτάει
όλο ρωτάει
πως με κοιτάει.
Η μικρή Ελένη γελάει
μέσα απ τον καθρέφτη περνάει
στην χώρα των θαυμάτων θα μπει
πως φοβάμαι μ όλα αυτά που θα βρει.
Το κιτρινισμένο νερό
και τον μολυβένιο ουρανό
της πόλης μου την άγρια φυλή
το άψυχο εφτάψυχο γυαλί.
Η μικρή Ελένη ρωτάει
κι όλο μ απορία με κοιτάει
όλο ρωτάει
πως με κοιτάει.