Ήλιο μαζεύεις και δροσιά
στου πρωινού την πάχνη
και με την πρώτη φυλλωσιά
φοράς του ανέμου την ποδιά,
κοχύλια να μου φέρει
και χάδι από φτέρη.
Στις άκρες του ορίζοντα δύση κι ανατολή
νυχτώνω εγώ στη μέρα σου κι εσύ με ξημερώνεις.
Κρατώντας το ραβδάκι μου και σα μικρό παιδί
σε ντύνω με χρυσά φτερά ολοένα να ζυγώνεις.
Χαμογελώ στα σύννεφα
μαζί τους να με πάρουν
με τη βροχή να τυλιχτώ
και στις σταγόνες να κρυφτώ.
που πέφτουν στα μαλλιά σου
να μπω στη μυρωδιά σου.
Στις άκρες του ορίζοντα δύση κι ανατολή
νυχτώνω εγώ στη μέρα σου κι εσύ με ξημερώνεις.
Κρατώντας το ραβδάκι μου και σα μικρό παιδί
σε ντύνω με χρυσά φτερά ολοένα να ζυγώνεις.