Μη με κοιτάς μ’ αυτό το βέμμα
το τρομαγμένο, το μεθυσμένο,
που ρωτάει για την αγάπη,
που ρωτάει για την αγάπη,
αν είναι ψέμα,
μη μου μιλάς με τη σιωπή,
λες και η καρδιά θέλει να πει,
αυτό που ζούμε, αυτό που ζούμε,
αν είναι ψέμα.
Μη με ρωτάς μ’ αυτό το βλέμμα
που με σκοτώνει, αν ξημερώνει
κι αν τελειώνει αυτή η αγάπη,
κι αν τελειώνει αυτή η αγάπη,
γιατί φοβάμαι,
μη με σκορπάς στην ερημιά,
έχει απόψε παγωνιά,
κοντά μου μείνε,
γιατί φοβάμαι.