Die Schwalve sinn widder op heim ahn ahm fleeje;
ich stonn am Balkon un luhr inne noh.
Stell mir Marokko vŸŸr
wie jedesmohl
wie jed Johr un drŠum ich wšhr do.
Die Daach weede kššter un lŠnger die NŠŠchte.
Noch joot ene Mohnd
bess et naahx widder friert.
Op eimohl weed mir kloor
'n dat woor noch nie do:
Will nit met dissmohl
dat litt wohl ahn dir.
Do
wo du bess
ess dŠ Nabel der Welt
weià jetz
wat mir all die Johre jefŠhlt.
Dieh HŠzz ess 'ne NŸmaat
ding Kralle sinn spetz
un wenn ich falle
dann bess du mieh Netz.
Dich halt ich fess
dich loss ich nit mieh loss.
Do
wo du bess
benn ich endlich zohuss.
HŠtt ich dat bloà paar Daach fršher jewoss!
ZochvŸjel losse sich nit irritiere.
Die spŸre
wo't langjeht
dat hann die em Bloot.
Richtung Nordafrika wšhr wunderbar
leis hann ich dŠ Lockroof jehoot
dŠ Lockroof jehoot.
Do
wo du bess
ess dŠ Nabel der Welt
weià jetz
wat mir all die Johre jefŠhlt.
Dieh HŠzz ess 'ne NŸmaat
ding Kralle sinn spetz
un wenn ich falle
dann bess du mieh Netz.
Dich halt ich fess
dich loss ich nit mieh loss.
Do
wo du bess
benn ich endlich zohuss.
HŠtt ich dat bloà paar Daach fršher jewoss!