Όλο το βράδυ σαν σκυλί σε καρτερώ
Το ρημαγμένο μου κορμί να ζωντανέψεις
Κόντρα στο ψέμα μου παλεύω με τις λέξεις
εισ’ ένας διάβολος, είσ’ ένας διάβολος
Με την αγάπη μου σου κάπνισε να παίξεις
είσ’ ένας διάβολος που ροκανίζει το φτωχό μου το μυαλό
Σκαρφαλωμένη στο ψηλό σου το σκαμνί
το φιλντισένιο σου τσιγάρο σ’ ένα τάσι
σ’ όποιον νομίζεις πως μπορεί να σε χορτάσει
το μάτι παίζεις, το μάτι παίζεις
κι όταν στο σώμα σου γυμνός θα ξαποστάσει
σαν αμαζόνα του λογχίζεις το κορμί
Ω! Πως φοβάμαι τον ψηλό με τα γυαλιά
Υπνωτισμένος σε κοιτούσε χίλια βράδια
Λεφτά και ρούχα ξεφορτώθηκε στα ζάρια
Για το χατήρι σου, για το χατίρι σου
Από τα κρύσταλλα του νου ως τα σκοτάδια
Απογειώθηκε και μπήκε σε τροχιά
Μα όμως πρόσεξε κι εσύ να μη βρεθείς
Στην εξορία που με δίκασες να ζήσω
Πόρτες θα κλείνουνε καθώς θα μένεις πίσω
Χωρίς αγάπη, χωρίς αγάπη
Τα ανεξίτηλα σημάδια σου θα σβήσω
Σα χαλικάκι μες στο ρεύμα θα χαθείς