Ωπ, ωπ, ωπ, ωπ! 2002
Τι και στο 1 λέμε αντίο
Κι όπως πάντα τέτοια ώρα
Μακρυά απ’ του δημάρχου μας τη μπόρα
Την εορταστική που ‘χει χορούς και τραγούδια
Στολισμένες κολόνες και φωτεινά αγγελούδια
Εγώ εδώ, παρέα με τη φυλή μου
6 ώρες ταξίδι που το γούσταρε η ψυχή μου
φέτος σημείωσα μεγάλη επιτυχία
κατάφερα να φτάσω μόνος μου, τι ευτυχία!
Δε με κουβάλησε κανείς στο μπόι μου στάθηκα
Απλά κάποιες φορές τραγούδαγα το «Χάθηκα».
12 και 2 εγώ έκλεισα ταμείο
άραξα πίσω απ’ τη μπάρα στο γνωστό μου σημείο
με τον εαυτό μου δεν τα λέω καλά
και 5 μέρες μου τα είχα μαζεμένα πολλά
με ένα ξύδι κερασμένο από φίλο κι αδερφό
βοήθεια που δε θέλω να την αρνηθώ
έσβησα τη μνήμη κι άρχισα να γράφω
μια νύχτα απ’ αυτές που τις παίρνεις στον τάφο
στο τέλος με έπιασα αδιάβαστο
έτσι γουστάρω που ‘μαι φάντασμα άρρωστο
τρελός και παλαβός για τέτοια σκηνικά
και τη γέννηση αυτή που ήμουνα μπροστά
Ορκίστηκα ζωή μου όχι για πρώτη φορά
Να ζήσω μια νυχτιά που να μη μοιάζει με καμία
Ορκίστηκα στα πόδια μου να μείνω ως το τέλος
Και να νιώσω έστω για λίγο ενεργό μέλος
Ορκίστηκα Low Bap μου για πρώτη φορά
Το πρώτο κλάμα σου να ακούσω με χαρά
Ορκίστηκα ποτέ να μη σε κάνω αγγαρεία
Και τη γέννησή σου βάφτισα διαμαρτυρία
Για δες για πότε γέρασε το 2001
Περασμένα ξεχασμένα τα γραμμένα χαραγμένα
Το μπουλο γέρε χρόνε κι η δικιά σου κολεγία
Στον αέρα τιναγμένη απ’ τη φωτιά
Κι άντε γεια σε βινύλια και cd μαζεμένα κι ασυμμάζευτα
Υπόγεια, φοβισμένα κι αθεράπευτα
Ανάκατα με μπλούζες και βιβλία
Με αλλόκοτα φερμένα από Αγγλία
Low Bap καλά σου γεννητούρια
Τώρα σου βάζω μέσ’ στην κούνια ένα κέρμα απ’ τα καινούρια
Απ’ τα πολλά που θ’ αλλάξουνε κι αν μας τρομάξουνε
Του χρόνου μαζί θα το γιορτάσουμε
Όσοι τρελοί αρκετά ας προσέλθουν
Τη μεγάλη ανάδρομη να δούμε αν αντέχουν
6 ώρες ταξίδι στο χρόνο και στο λόγο
που το γούσταρα πολύ αλλά δεν ξέρω άμα «το ‘χω»
από τσιγάρα τίγκα καπνά κι από ξύδια άσπρο πάτο
το μυαλό μου να ζουλάει ένα μπάσο βαρβάτο
πιο γαμάτο από όσα εκεί μέσα δέθηκαν
κι από μουτζούρες μου με λόγια που βραβεύτηκαν
σε παίνεψα πολύ να βγεις φουριόζικο
η εγκυμοσύνη σου είχε φτάσει στο απροχώρητο
μα εγώ θα καμαρώνω γιατί ήμουν εκεί
και σε είδα να γεννιέσαι από το σούρουπο ως την αυγή
έκανα μαλακία χοντρή και το ξέρω
ήμουν εκεί σ’ όλο το χρόνο το γέρο
αλήθεια γούσταρα πολύ αλλά ύστερα
χάθηκα και με χάσαν τα καλύτερα
ήθελα τόσο να είμαι ‘κει να δω τ’ απίστευτο
να γεννιέται μικρό κι απονήρευτο
μέσα σε τρελούς κι αυτούς από κούνια
που κατεβήκανε στρατιές από τα κορφοβούνια
που κοιμόντουσαν στο δρόμο 5 νύχτες
να ξημερώσουνε μέρες φτιαγμένες για αλήτες
θαυμάσιες μόνο για όσους δεν κοιμηθήκανε
να ξαναλλάξει η χρονιά να δω πώς ήτανε!
Άσε! Θα σου πω εγώ
Πώς γίνεται γεμάτο μαγαζί ρημαδιό
Ξεκινάμε με τσεκ στα μηχανήματα
Εκεί έχασες τα πρώτα προβλήματα
Συνεχίζουμε μ’ ανάποδο μέτρημα
Αλλάζουμε χρονιά, κρατάμε ήθη κι έθιμα
Αγκαλιές, φιλιά, κακό, φασαρία
Κι όταν κόβονται όλα αυτά μπαίνει η διαμαρτυρία
Ορκιζόμαστε ξανά μέσ’ στων σκιών την ώρα
Και παίρνει το μεγάλο κόλπο η κατηφόρα
Το φτάνει στον τόπο της φυγής και στο κέντρο του βάλτου
Το Low Bap φορά τα καλά του
Περνά παράξενη νύχτα για θαυμάσια μέρα
Κι απ’ τον αλλόκοτο φόβο δεν τον σκιάζει φοβέρα
Κι εγώ συνέχεια στο ανέβα κατέβα
Στη σκηνή θα μου σκορπίσουν την τέφρα
Μα δε μου σπάνε τα νεύρα, έχω αντοχές
Πυροκάμωτες στην τσέπη έχω ευχές παλιές, καυτές
Μα τώρα πάω για νέες
Χωρίς έμπνευση, περισσεύουν ιδέες
Λόγια πολλά και δεν αντέχω πια
Απορώ και πώς αντέξανε τα υπόλοιπα παιδιά
Στο τετράωρο είχε θολώσει το μυαλό μου
Μα θα θολώσει περισσότερο του χρόνου...