Βούλιαξα - βούλιαξα
μες στα γαλανά νερά
και με άρπαξε θεός
απ’ τ’ αχτένιστα μαλλιά.
Ούρλιαξα - ούρλιαξα:
«Άφησέ με να πνιγώ!»
Και μου γύρευε αυτός
τραγουδάκι να του πω.
Για πες μου πόσα πρωινά,
ακόμα πόσα δειλινά
με μια πανσέληνο αγκαλιά
θα σ’ αγαπήσω;
Για πες μου πόσα πρωινά,
ακόμα πόσα δειλινά,
καθώς ο χρόνος με γελά,
εγώ θα ζήσω;
Ζήτησα - ζήτησα
σαν ζητιάνα το φιλί
κι έπεσα σαν κάρβουνο
στ’ ουρανού τη χόβολη.
Φώναξα - φώναξα:
«Άφησέ με να καώ!»
Και μου γύρευε αυτός
τραγουδάκι να του πω.
Για πες μου πόσα πρωινά,
ακόμα πόσα δειλινά
με μια πανσέληνο αγκαλιά
θα σ’ αγαπήσω;
Για πες μου πόσα πρωινά,
ακόμα πόσα δειλινά,
καθώς ο χρόνος με γελά,
εγώ θα ζήσω;
ΗμερομηνίαΠεδίο διόρθωσηςΠρινΜετάΑποστολέας15.11.2012ΣτίχοιΒούλιαξα μες’ - βούλιαξα
μες στα γαλανά νερά
Και και με άρπαξε θεός
Για πες μου πόσα πρωινά πρωινά,
Ακόμα ακόμα πόσα δειλινά
με μια πανσέληνο αγκαλιά
θα σ’ αγαπήσω αγαπήσω;
Για πες μου πόσα πρωινά,
ακόμα πόσα δειλινά,
καθώς ο χρόνος με γελά,
εγώ θα ζήσω ζήσω;
Ζήτησα
σα Ζήτησα - ζήτησα
σαν ζητιάνα το φιλί
Κι’ κι έπεσα σαν κάρβουνο
στ’ ουρανού τη χόβολη χόβολη.
Φώναξα:
Φώναξα - φώναξα:
«Άφησέ με να καώ!»
Και μου γύρευε αυτός
τραγουδάκι να του πω πω.
Για πες μου πόσα πρωινά,
ακόμα πόσα δειλινά
με μια πανσέληνο αγκαλιά
θα σ’ αγαπήσω;
Για πες μου πόσα πρωινά,
ακόμα πόσα δειλινά,
καθώς ο χρόνος με γελά,
εγώ θα ζήσω; Viennezos, Michael