Χείλη κλειστά, οι σιωπές τα σφραγίσανε
Μάτια υγρά με τη σκέψη δακρύσανε
Χείλη κλειστά μέχρι χθες σου γελούσανε
Μάτια υγρά που μ’ αγάπη μεθούσανε
Τώρα βροχή σ’ ένα χάρτινο όνειρο
Φεύγεις εσύ κι οι χαρές ξεθωριάζουνε
Μοιάζω κι εγώ θεατής σε παράσταση
Θέλω να μπω στης αγάπης τη διάσταση
Τώρα βροχή σ’ ένα χάρτινο όνειρο
Φεύγεις εσύ κι οι χαρές ξεθωριάζουνε
Όνειρα, χάρτινα όνειρα
που ξεθωριάσανε απ’ τη βροχή των ματιών σου
Είχαμ’ όνειρα, χάρτινα όνειρα
τώρα σκορπίσανε μες την βροχή πάλι
Κι έχουν πια χαθεί.....
Νύχτες πολλές τη φωνή σου νοστάλγησα
Ήρθα μου λες πια κοντά σου κι ας άργησα
Ζω τις στιγμές στου μυαλού την παραίσθηση
Κάνω ευχές να μη ζω μια ψευδαίσθηση
Μοιάζει κλωστή η αγάπη που έσπασε
Μια μουσική που το μέτρο της έχασε
Τώρα βροχή σ’ ένα χάρτινο όνειρο
Φεύγεις εσύ κι οι χαρές ξεθωριάζουνε
Όνειρα, χάρτινα όνειρα
που ξεθωριάσανε απ’ τη βροχή των ματιών σου
Είχαμ’ όνειρα, γυάλινα όνειρα
λάθη τα σπάσανε
Τώρα σωροί κομματιών
Είχαμ’ όνειρα, γυάλινα όνειρα
λάθη τα κάνανε
Χίλια κομμάτια
Κι απ την αρχή
θα τα κτίσω
Κι όλα στο φως της ζωής θα γυρίσουνε
Και αν μ’ αγαπάς
Τότε εγω θα αρχίσω να ζω