1.verse
Nefesteki Haziran,senle buldu sağduyu
Hislerimden her gece mutluluğu sağ uyu
Varlığına uykusuz harman kalbi al kurut
Sefil olan bu kalemin bir damla kadındı bağkuru
Soğuk ve hasret kokan bir istanbul gecesinin
Dönüşünde yorgun bentim şimdiden özledim
Griye dönüktüm önceleri kimliğinden yoksun
Olsun,geçte gelen haziranı gözlerinde buldum
Çıkmıştı cılkı hayatın,bıkmıştım tırsıp,
Dedim ki lan kendime aşk yasak bi tılsım
Kırsın,döksün,isterse yıksın
Benim meleklere olan bencilliğimden kendimeydi hırsım
Şimdi yolu yarıladım ve huzurundan uzakladım
Saat sekizken sekiz kırk sekiz silüetine duraksadım
Mutlululuk bir okyanustu,kurak kalıp kendime geldiğimde
Elim kalemi bırakmış boktan şehre varmışım
Nakaratx2:
Nefesteki haziranımı özlemiştim sorun bu
Damla damla yağ yağmur ol mutluluk olur mu?
Boğuldum evet bu şehirden kişiliğim bozuldu
Bir kadının verdiği savaşla ben psikolojimi durulttum
2.Verse
Karalamak istiyorum,olsa da saçma sözler
İnan bazen hiçbir şey getirmiyor bana özlem
Öldü duygularım,belki de artık delirdim ama
Herşeye inat gülmenin yok hiçbir hüznü
Benim,aile sorunlarım çok anlatsam kafanı açar
Can sıkıyorum belki ama sorunlar gözlerde duman
Özlem bu ulan,çocukluluğuma duyduğum bi masumluk
Ama kendimi kandırıyom belki de sahte bu duygu
Kendimden tiksinir hale geldim kader,
Yazılan hiçbir şey boşa değil aslında ve de
Belki de bu sikko düzende kendime kastım var
Yapmacık lan her olgu,kalmadı masumluk
Elimde değilken öldü duygularım belki tek sorun bu
Kendimi bile bilmediğim bir hayattayım ve sonuncu
Hissediyorum bu savaşta çünkü bencilleştim ve
Hissedemiyorum kendimi bentimi ases dur...