Το Σαββατόβραδο σαν όλα τ’ άλλα
κανένας θόρυβος από τη σκάλα,
ένα μάτσο χαρτιά στο γραφείο
υποθέσεις ζωής και θανάτου στ’ αρχείο.
Το Σαββατόβραδο σαν όλα τ’ άλλα
ένα τασάκι γεμάτο τσιγάρα,
το τηλέφωνο χτυπάει μ’ αγωνία
μα για σένανε δεν έχει καμιά σημασία.
Και τις οχτώ σε πιάνει ζάλη
κι ο πυρετός σε αρχίζει πάλι.
Μια λιμουζίνα κι ο σοφέρ στημένος
και μες στη νύχτα σου καλά κρυμμένος,
ξενοδοχεία της εξουσίας
μόνο για βίζιτες της εξουσίες.
Και τα μεσάνυχτα γίνεσαι λύκος
και βγάζεις τρίχες στα μούτρα και στο στήθος.
Και σε σεντόνια από σατέν και μετάξι
κλείνει συμβόλαιο η άρχουσα τάξη,
ξενοδοχεία της εξουσίας
μόνο για βίζιτες της εξουσίες.