Ξημερώνει και βραδιάζει
Πάντα στον ίδιο τον σκοπό
φέρτε μου να πιω
το ακριβότερο πιοτό
εγώ πληρώνω τα μάτια π’ αγαπώ
Κι όταν βλέπεις ταβερνιάρη
Να σπάω να παραμιλώ
μη με κατακρίνεις
μη με παίρνεις για τρελό
εγώ πληρώνω τα μάτια π’ αγαπώ
Η καρδιά μου συννεφιάζει
Τρέχουν τα δάκρυα βροχή
σίγουρα θα πάμε
μια και φτάσαμε ως εκεί
Εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή
Dieser text wurde 519 mal gelesen.