Η Παναγιώ η Παναγιώτα κίνησε,
η Παναγιώ η Παναγιώτα κίνησε,
να πάει στα γονικά της πω πω πω πω πω πω πω,
τη μαλώνει η πεθερά της, μαύρα μάτια π’ αγαπώ,
τη μαλώνει η πεθερά της, μαύρα μάτια π’ αγαπώ.
Στο δρόμο την, στο δρόμο την αντάμωσα,
στο δρόμο την, στο δρόμο την αντάμωσα,
να κάθεται να κλαίει πω πω πω πω πω πω πω,
τον πόνο της μου λέει, μαύρα μάτια π’ αγαπώ,
τον πόνο της μου λέει, μαύρα μάτια π’ αγαπώ.
Μην κλαις καλέ, μην κλαις καλέ και δέρνεσαι,
μην κλαις καλέ, μην κλαις καλέ και δέρνεσαι,
θα σε παρηγορήσω πω πω πω πω πω πω πω,
όταν σε γλυκοφιλήσω, μαύρα μάτια π’ αγαπώ,
όταν σε γλυκοφιλήσω, μαύρα μάτια π’ αγαπώ.
Η Παναγιώ η Παναγιώτα γέλασε,
κι η Παναγιώ κι η Παναγιώτα γέλασε,
ξεχνάει την πεθερά της πω πω πω πω πω πω πω,
και δεν πάει στα γονικά της, μαύρα μάτια π’ αγαπώ,
και δεν πάει στα γονικά της, μαύρα μάτια π’ αγαπώ.
Ξεχνάει την πεθερά της πω πω πω πω πω πω πω,
και δεν πάει στα γονικά της, μαύρα μάτια π’ αγαπώ,
και δεν πάει στα γονικά της, μαύρα μάτια π’ αγαπώ.