Μάτια κλειστά και χέρια απλωμένα
ψάχνω να βρω τι έμεινε από σένα
μες στο πυκνό σκοτάδι της καρδιάς μου
είσαι ένα φως που φεύγει μακριά μου
Σαν την βροχή που αργοκυλάει
πάνω σε τζάμι θολό
έτσι κι εσύ βγαίνεις σαν δάκρυ
απ’ της καρδιάς το βυθό
Σαν την βροχή ήσουν για μένα
κράτησες λίγες στιγμές
και μένω εδώ μάτια κλαμένα
να σε γυρεύουν στο χθες
μοναξιά, παγωνιά
Τι περιμένω πια
Άδεια αγκαλιά και όνειρα σβησμένα
και συ φωτιά σε χέρια τώρα ξένα
η μοναξιά αγγίζει τη ψυχή μου
σιγά σιγά τελειώνει η ζωή μου
Σαν την βροχή που αργοκυλάει
πάνω σε τζάμι θολό
έτσι κι εσύ βγαίνεις σαν δάκρυ
απ’ της καρδιάς το βυθό
Σαν την βροχή ήσουν για μένα
κράτησες λίγες στιγμές
και μένω εδώ μάτια κλαμένα
να σε γυρεύουν στο χθες
μοναξιά, παγωνιά
Τι περιμένω πια