Hasret beni yakıyor
Gözümden yaş akıyor
Size mektup yazarken
Yüreğim dolukuyor
Meğer gurbet dert, verem
Gençliğim oldu haram
Gurbette şen deyilem
Gelmesin bana bayram
Dağı duman bürüdü
Yandı, bağrım eridi
Gurbette kala kala
Genç ömrümüz çürüdü
Kanadımı açamam
Kırılmıştır uçamam
Doğrusu ben ölmeden
Öz yurdumdan geçemem
Bu dağların başları
Elmastandır taşları
Bir daha gözüm görse
Yaranı yoldaşları
Gün doğdu geldi zeval
Bilmem nedendir bu hal
Hemen gurbete düştün
Çürüsün bahtın Zülal