Verse1:
Aklımın bekasını kaybettim o akşam
Neyin nesiyim söyleyemem yüzüme karşı sorarsan
Yığınla insan içinden bitek ben kobaysam
Altında neden bulamadıysam kaybolurum o anda
Kendime düşmanken herkesi dost sanarsam
Herkesle biraz muhattab herkesde akıl muallak
Bir an ağzım kapansa sanki güler suratlar
Aslında içimden dediklerim duyulmaz o anda
Geriden duyduğum herşey hakkımda yalansa
Benim yaptıklarımdan korkup arkadan karalarsan
Düşmanlık haddini aşmış rekabet azarsa
Ben tüm gücümle ezmek için karşındayım o anda
Söylenen herşeyde tutarsızlık olursa
İmkansız olan şeyler için benden şüphe duyarsan
Kalabalık çevremde bi ben yanlız kalırsam
Dönüp ardıma bakmam asıl karanlığım o anda
Nakarat(x2):
Dünyayı senin çevrende döndürmez adem
O anda bunun suçlusudur o anda matem
Uyandım ölümün en güzel yerinde bazen
Komplolarla örülmüş bi bir platformdu sahne
Verse2:
Gün ortasında birden irkilip durulursam
Her adın geçtiğinde içimden cinayet koparsa
Bütün eylemlerinden sonra kahır duyarsam
Düğümlenir dudaklarım ve sessizimdir o anda
Suç üstü yakalamışken inkarını bulursam
Hep yapmadım diyip arkamdan nispet edip durursan
Gülen yüzünün sahteliğine kapılmamışsam
Aklımda intikamlara yer vermişimdir o anda
İnsandan uzaklaşıp kendimi yok sayarsam
Bu yüzden adım birden bire vefasıza çıkarsa
Varlığım senin bi menfaatin kadarsa
Yokluk sahamda kendime yer yapmışımdır o anda
Yakın olmanın yöntemi bir feate bakarsa
Bi kez hayır dedimmi bütün dostluk o an koparsa
Samimiyet dediğin sadece yanyanaysa
Tam göğsüne yerleşip kanser olmuşumdur o anda
Nakarat(x2):
Dünyayı senin çevrende döndürmez adem
O anda bunun suçlusudur o anda matem
Uyandım ölümün en güzel yerinde bazen
Komplolarla örülmüş bi bir platformdu sahne