Kendime söylediğim koca bir yalandı
Sensizde yaşayabilirim
Ta ki bir gece aniden uyanıp
Yastığı boş bulana dek
O an canımın bile canı yandı
Pişmanlık yüzüme tokat gibi çarptı
Kendi mahkememde hem hakim hem sanıktım
Sürpriz bir tanık gibi konuştu yalnızlığım
Sustum suçumu bilircesine
Sustum kendime küsercesine
Sustum suçumu bilircesine
Sustum kendime sövercesine
'Sensizliğin ilk günleri başladı
Sen diye yalana sarılma
Kader diyip hep kolaya kaçtım
Sensizde yaşayabilirim sandım
Ta ki….'