Özlemin çoğalır yorgun gözümde
Duvarlar içinde kalırım anne
Uzak akşamlara göçünce kuşlar
Yalnızlığa bilet alırım anne
Gecenin içinde bir dost ararım
Uzanır ellerim puslu camlara
Vaktin ipliğini hüzne sararım
Bakıp şehrin yorgun ışıklarına
Avluda on adım eder gökyüzü
Şimdi oralarda hangi mevsim var
Yüreğime inen her akşamüstü
Gözlerim uzak bir hasrete ağlar
Sözüm var ayrılık hasret üstüne
Elini özlemle öperim anne
Bir kasvet alıyor onurlu yüzünde
Ne olur benide ağlatma anne