Düsüyorum Uçurumlardan
Üþüyorum yürðin ýslak bakýþlarýn donmuþ kýþlarda
Hasret kalmýþsýn sýcaklýða
Kör bir yarasa gibi karanlýk kucak açar
Kaçýþlarýn hep boþuna
Düþüyorum uçurumlardan rüzgar yüzümde dünya arkamda
Geriye kalanlar yok aklýmda
Sadece yanlýz sen kurtuluþum olmayan kanatlarýmda
Acýmadý hayat ne sana ne bana
Çýkýlmaz içinden acýlarýn yaralarýn daðlanýr gözyaþlarýnla
Kalbin atmaz bir daha
Yaralý bir kuþ gibi çýrpýnýr durursun umutsuzca
Hayat alýr seni avucuna
Parçala kurtar beni dünyadan
Kopar çek götür beni bu alemden
Yeter yeter artýk yeter
Yeter yeter artýk yeter