Verse1: (Kodes)
Ceketi giy ve çık bu gece de karışık her taraf
İçim günahla yıkanacaksa orası değil bertaraf
Tek taraf hikayelerle karalanan adım
Benim kanım akarken ağrıyor mu acaba sol yanın ?
Teselli nereye kadar kandırır be çocuk yeter
Yazamaz oldu elim beter masaya vurdu teker teker kartları
Yanında inceden bi sarmalık
Geriye kalanı kafa selamı verdiğim şu kalabalık
Yeteri kadar bağımlımıyım içtiğim şu merete ?
Kapıya adımı yazdım gelde tıklat göremesende bi kere
Onada acırım inan izlediğim o tavan kadar beyaz yalan
Sundu önüme gözüne bakta gelde kabul etme
Birde hayaller bitirdi tabi masaya sonra düştü bileği
Tanımasanda döndü feleği odamda öldü meleği
Her gün herkes aynı ufaka adım atarken görmeden
Yazdıklarımı dinle şimdi kim olduumu bilmeden
Verse2: (Cevap)
Yaşantım inanamayacağınız kadar karışık artık
Pskolojimi toparlayamıyorum bu apaçık
Sanırım kalmadı artık hiçbir amacım (of)
Kafamı ne tarafa çevirsem gördüğüm herkesin aynı amacı
Eski volkan orda yoktu görmediniz
İçimde kopan fırtınaları bilmediniz hiçbiriniz
Yaşadığım bir çok şey benim için dün gibidir
Bazen dönüp kendime bakıyorum ve diyorum bu ben değilim
Ve sonra dönüyorum gerçekleri görüyorum
Dibe vururken yaptıklarımın hesabını ödüyorum
Duygularımın hisselerini hep gidenler çalmış
Mutlu günler artık eski sayfalarda kalmış
Göğsümün sol yanında pnömotoraks izleri
Ruhu rehin alan bu psikotravma bitmedi
İçime giren o iblis defolup gitmedi
İnsanoğlu köşede çaresizce ölümü bekledi !...