Ağlamaklı bir hal aldı bu hava
İnceden bozuk atıyor bize bu ara
Biliyorum sonbahar geldi anladık
Ama yapılmaz ki adama bu kadar
Şimşek, yağmur, hüzünlü fırtına
Kendini kaybetmiş, bağırıyor bu sıra
Ucunda ölüm yok ya arkadaş
Sen onu bırak da doldur yavaş yavaş
Yokluğun hain
Yokluğun kör karanlık
Anlayacağın bir başımayım ben artık
Yokluğun hain
Yokluğun kör karanlık
Sen hele bir gel bahara döner bu aralık
Karanlığa terk etti gündüz, oldu gece
İçtikçe aklıma geliyor adın hece hece
Yağmur yağdıkça sevdam kabarıyor
Ruhum ölen bir gül gibi sararıyor
Şimdi boş caddeler yoldaşım
Dönen bir fırıldak gibi başım
Sen gideli akşamlar arkadaşım
Ben bu ölü sokaklarla sırdaşım
Yokluğun hain
Yokluğun kör karanlık
Anlayacağın bir başımayım ben artık
Yokluğun hain
Yokluğun kör karanlık
Sen hele bir gel bahara döner bu aralık
Yokluğun hain
Yokluğun kör karanlık
Bir kerecik gül, bahara dönsün bu aralık