Bugün canım yine çok sıkkın
Çıkarmadım bile pijamaları
Duvarın köşesinde bir örümcek
O da yorgun örüyor ağlarını
Gittiğin günden beri hala
Dağınık yatağım saçım sakalım
Unuttum sulamayı çiçekleri
Zaten sensiz hiç anlamı yok
Koştura koştura peşinde pervane olayım
Sen bana yara aç canımı acıt ben yaralarını sarayım
Azıcık kay da oturup yanına aşkımı anlatayım
Hiçbir şey yeme de karnın acıksın
Sana çiğ köfte yoğurayım
Yelkovan akrebi kovalıyor da
Niye geçmiyor bu koca öcü geceler
Okuduğum kitabın hiç hesabı yok
Bir de öldü sanıyo beni burdakiler.