Her saniye yokluğunun farkı yokki tokattan ,
Bıraktığın gibiyim işte dumanlar ve sokaklar..
Hızlanan rüzgar eğer saçlarını yorarsa ,
Gel kollarıma sığın sensiz satırlarda yok anlam..
Anlamaz yanındaki yavşak senin değerini ,
Belki bi gün havada gider kullanırsın diğerini..
Varlığın uğrunda ben feda ettim ciğerimi.
Ne kadar mutluysan ellettiğinde biyerini.
O kadar mutsuzumki teslim oldum yollara ,
Hayattan düştüm düştüğünde başka kollara.
Bu denli güçlü değil kalbim daha fazla zorlama ,
Çünkü ritmi yavaşlıyor ve çatırdıyor ortadan.
Belki dediğim yeri aylar oldu geçeli ,
Zoruma giden ben can çekişiyorken o kaltak neşeli.
Bıkmadan her gece dumanla yaramı deşerim.
Gözlerimden okyanus taşıyor şu an ne seli ?
Senin eserin yazdığım her satır her şiir ,
Aşk değil ne yazıkki o yanındakinin eline verdiği.
Yazamıyor olmam kanıtıdır sonuna geldiğimin.
Ne kadar değerlisi tuttuğum sana verdiğimin.
Bana geldiğini unutmadım tek bi gün.
Bu gece dön istersen yerime dumanı çek düşün.
Yaşlı bir ağacın dibinde senle kaplı her düşüm.
Sonumu görmüşsündür şimdi olacakları sen düşün..