Yokluğunda ben
Güneş doğarken
Karşımda boğaz yeditepeli canım istanbul dururken
Bu resim eksik
İçim sıkılıyor
Nefes alamıyorum
Sensiz duramıyorum
Ben sensizliğe mahkum muyum ah bir bilsem
Var mı dönüşü bu yolun çünkü çok sıkıldım
Yaşamaktan hayatı yüzde elli
Saymakla bitmeyen yalnız günlerimi
Yeter yeter
Yeter yeter
Yokluğunda ben
Güneş batarken
Onlarca aşık elele hisarda hayal kurarken
Benim yanım boş
Denizi gören kim
Sana ulaşamıyorum
Sensiz kalamıyorum
Ben sensizliğe mahkum muyum ah bir bilsem
Var mı dönüşü bu yolun çünkü çok sıkıldım
Yaşamaktan hayatı yüzde elli
Saymakla bitmeyen yalnız günlerimi
Yeter yeter
Yeter yeter