pazartesi
günlerden pazartesi, yaklaşmış bir hüzün seli
yaşlanmış bir teyze eli, tuttu beni soktu içeri
bak evlat dedi burası umutların yuvası
saklanırlar ya çıkmazlar dışarı ben oldum olası
içlerinden bir tane seç ve çıkması için dua et
gelince tanırsın gelmeden önce gelecektir felaket
günlerden pazartesi......
taşlanmış bir kalbin dili dediki
uyma o kadına deli
eğer ki çıksaydı dışarı biri
söylesene neden hala gökyüzüm gri, he
ben değil onlar sildi gözlerimden umudu ve
yağmur hiçte yağmaz oldu bahçelerim kurudu be
soldu gitti son gülümde son günümde bitti hey
toprağa bakmadan gözlerim çıkar canım umarım breh !
dünya değişir mevsim geçer zaman
değişmeyen gerçek ki ruhumu eder talan, nedir arta kalan
doğru bildiklerimi bilmemezlikten gelirsem
nedir beni onlardan farklı kılan
zahmetsiz rahmeti var mı bulan
basamak basamak çıkmak gerkli
asalak kalarak olunmaz yürekli
masal hakkın bitti gerçek dikenli
asılan bir adam olamaz neşeli
vahada bırakılan akılllar gibi
kapatılan kapılara vurdu kilidi
akıtılan kana acaba değdi mi
umudum verin ki bu sitem eğilimi
karnavallar uyutur aklı, martavallar gelir akabinde
ama ki o mallar anlamazlar, andavalların ekibinde
kimler geldi kimler geçti, kimler yandı kimler söndü
dünya hanı döndükçe döndü, merhabalar elvedalara döndü