Kalbe Mızrak
Verse 1
Rakımı 2009 bu yerin,
21 bir kat aşağı inmek isterim,
Sebepsiz değil bu isteğim bilin,
Defalarca düştüğümden tanır beni zemin.
Her sabur yandığımda gün zem hedir kadar serin,
Derin yaralarıma epeyce kalın bant gerin,
Kendimi bulduğumda parlayacak gözümde ferin,
Kara deliğe sürüklenen meteor umursamazlığında seferim,
Yalnız içimden gelen için akar terim.
Kalmak istemezdim elbet enderunlar ellerinde,
En derinde kolda serumlar beni yoruyor,
Sonbaharda sol yanımdan son bir istek istesem de,
Fonda doğan günah güneşim son kez batıyor.
Tembelliğim sorumluluklar önündeki mahcupluğum karşısında,
Pis pis gülüyor (yanarım).
Bende kâğıdın yanına ufak bir kalem açıp,
Nağmelerle içimdekileri yaş döke döke yazarım.
Nakarat
Kalbe saplı mızraklar var ya,
Ölüm kadar gerçek
Çerçevelerde yüzüm güler amma
Huzur saklı cennet
Bir ben miyim aklından kaçan,
Dönüp bakmadan,
Yarın batmadan,
Gönül kalk uyan.
(Kalbe mızrak her nefes, kalbe mızrak her adım)
Dön.
Verse 2
Ritme verilen kelimeler, birer beyaz semazen,
Ser zakir kalbimin eşref saati epeydir olmadı,
Deneye değil bu hayat kendine gel bir anlamı olmalı,
Gereği yapılmalı nirvana için düzenek kurulmalı.
Yükümlülüklerimi sırtımı yüklemek adına,
Biri bana bir omuz atmalı,
Ve bu yaslı gemi kalkmalı.
Paslı kızaklarda beklediğim onca yıl yeter,
Salla halatı kaptan artık yelkenleri açmalı.
Korkularımı korkutan bir korku filmi görmek istemiştim,
Aynadaki gözümde, ama yine yok.
Damarlarımda kan kalır mı, dağlarımda kar kalır mı?
Dumanında çektiğim günahlarım mı? Sorma çok.
Renkli dünya kepengi kapatamadın bir türlü,
Girdaplarda boğulurken neşelenmeye çalışmak,
Görünmekte zavallı, esas sandığı yalanlı,
Köyde 7 milyar fare, hem hesaplar kavallı.
Nakarat
Kalbe saplı mızraklar var ya,
Ölüm kadar gerçek
Çerçevelerde yüzüm güler amma
Huzur saklı cennet
Bir ben miyim aklından kaçan,
Dönüp bakmadan,
Yarın batmadan,
Gönül kalk uyan.