Μέσα στα μάτια σου τον ήλιο να κοιτάζω
άσε με τώρα που στο λέω και δε διστάζω.
Μέσα στα μάτια σου τον κόσμο ν’ αντικρίζω
άσε με τώρα που στο λέω και δακρύζω.
Είναι στιγμές που παραδέχομαι πονάω
είναι στιγμές που δεν αντέχω σε ζητάω.
Κι είναι στιγμές που σου μιλάει ο εγωισμός μου
αυτός ο δύσκολος, τρελός ο εαυτός μου.
Μες στην καρδιά σου άσε να ‘μαι αρτηρία
και να σου κάνω σιωπηλή διαμαρτυρία.
Άσε με τώρα να ‘μαι όλα τα δικά σου
μια συντροφιά στη λύπη μα και στη χαρά σου.
Είναι στιγμές που παραδέχομαι πονάω
είναι στιγμές που δεν αντέχω σε ζητάω.
Κι είναι στιγμές που σου μιλάει ο εγωισμός μου
αυτός ο δύσκολος, τρελός ο εαυτός μου.