Αλλάζεις δρόμους και συνήθειες σου παλιές
χωρίς να φεύγω από τις σκέψεις σου ακόμα
και τη καρδιά μου ψάχνεις σ’ άλλες αγκαλιές
που ανταλλάσσεται με άδειο μόνο σώμα.
Ο χωρισμός μας μοιρασμένος δυο πληγές
που σώνουν άσβηστες στης λησμονιάς τη μπόρα,
να το δεχτείς όμως σαν λάθος σου δε λες
κι ας μ’ αγαπάς μ’ εγωισμό κρυφά ακόμα.
Κι ας μ’ αγαπάς κρυφά ακόμα.
Αλλάζεις ρούχα και κραγιόν και συντροφιές
για ν’ αποφύγεις τις δικές μου προτιμήσεις
μα δεν μπορείς με την καρδιά σου κι αν το θες
να κάνεις έξωση στου νου τις αναμνήσεις.
Ο χωρισμός μας μοιρασμένος δυο πληγές
που σώνουν άσβηστες στης λησμονιάς τη μπόρα,
να το δεχτείς όμως σαν λάθος σου δε λες
κι ας μ’ αγαπάς μ’ εγωισμό κρυφά ακόμα.
Κι ας μ’ αγαπάς κρυφά ακόμα.