Donker is de tunnel
Nauw benauwd en lang
Zenuwen verkrampen
Eindeloos de gang
Haast de hoop verloren
Nergens meer goed zicht
Aan het einde van de tunnel
Gloort een straaltje licht
Voortgedreven door een onbekende kracht
Daarna de gedachte dat het bijna is volbracht
Doorgaan, doorgaan
Het licht komt naderbij
Dan opeens vrij ademen
Eindelijk weer vrij
De tranen van geluk, van geluk
Kom je tot jezelf als alle spanning is gebroken
De tranen van geluk, van geluk
Wat zichtbaar een verademing kan zijn
Zijn tranen van geluk
Vaak het noodlot tarten
En soms je ziel verkocht
En uit zelfmedelij
Je heil in drank gezocht
Getwijfeld aan de mensheid
Dan liever maar alleen
Doorgaan weer uit lijfsbehoud
Dwars door alles heen
Steeds weer vechten
En er sterven in de strijd
Weten waar naartoe gaan
En toch de richting kwijt
Dan de eindstreep
Eindelijk gehaald
Doodgewoon weer ademen
Gelukkig niet gefaald
De tranen van geluk, van geluk
Kom je tot jezelf als alle spanning is gebroken
De tranen van geluk, van geluk
Wat zichtbaar een verademing kan zijn
Zijn tranen van geluk