Bir eski şarkı göklerin dilinde
Gece doğuyor bir ben duyuyorum
Zamanın eli sarkaçın ipinde
Gece doluyor bir ben donuyorum
Ay solgun bir kambur gökteki çepherde (yerinde)
Saniye bir karınca usulca ilerlemekte
Kaçtıkça son demin dibinde
Derinde bir yerde kaldıkça
Beklerim akrebin pimiyle elimde
Kalbimi saran yuvarlak döşekte
Gece uyuyor bir ben görüyorum
Uykuya varan ışıktan eşikte
Gece biliyor bir ben ölüyorum