Σε μάζεψα σε σύμμασα
Απ’ τα σοκάκια μέσα
Κι είπα να κάνουμε χωριό
Ν’ανοίξουμε νοικοκυριό
Μα εσύ δεν έχεις μπέσα
Για να σε κάνω άνθρωπο
Ήπια τόσα φαρμάκια
Μα το δικό σου το μυαλό
Πετάει στα σοκάκια
Αμέσως μόλις ξέχασες
Τα μπατιρήματά σου
Τον όρκο σου τον πάτησες
Και άμυαλη ξανάρχισες
Τα περπατήματά σου
Όπου του μέλλει να πνιγεί
Ποτέ του δεν πεθαίνει
Και η δική σου η καρδιά
Το’θελε η μοίρα η κακιά
Να ζήσει κολασμένη
Bu şarkı sözü 305 kere okundu.