Κρυφή αγάπη , κρυφό μαράζι, μοιάζεις αγνώστου θεού κραυγή
Που τα σκοτάδια εξουσιάζει και αποσύρεται με την αυγή.
Κρυφή αγάπη νεραίδας κόρη με νότες θρέφεσαι και με πενιές
Περιδιαβάινεις κάμπους και όρη όμως δε φαίνεσαι στσοι γειτονιές
Κόρη των ύμνων και των ασμάτων μοίρα ανθρώπινη και θεική
Κανακεμένη των αισθημάτων κρυφή αγάπη και μπιστική
Τα φτερουγίσματα του ερωτά μου κομμάτια κάνουνε τη σιωπή
Και τη σωρίαζουνε μες την καρδία μου γι’ αυτό θα μείνεις πάντα κρυφή.