Από κρατήρα έτοιμο
καιρό πια για να εκραγεί,
σε χώμα άγριο, έρημο,
αργά η λάβα θα χυθεί.
Ο τρόμος το κυρίεψε
ετούτο το τοπίο,
που τ’ ομορφαίνει η βλάστηση
με ένα υγρό στοιχείο.
Φλέβα από βέλος κρούστηκε,
μάτωσε η αντοχή.
Φωνή οργής ακούστηκε,
στη χρόνια σιωπή.
Σαν αίμα κόκκινη κυλά
όπως τα όνειρα καυτή…
Είναι από συνήθεια,
ασύγκριτα πιο δυνατή.
Ό,τι βρεθεί στο διάβα της,
να ζήσει δεν τ’ αφήνει…
Το πνίγει με μια ανάσα της,
του παίρνει, δεν του δίνει.
Φλέβα από βέλος κρούστηκε,
μάτωσε η αντοχή.
Φωνή οργής ακούστηκε
στη χρόνια σιωπή.