Χάρισα τα πάντα σε ένα ψεύτη καιρό
Και μου ‘πε θα με αφήσει μια στιγμή να σε δω
Μα ξέχασε και μένα και όλα αυτά που είχε πει
Και με πνίγει σε μια θάλασσα γκρι
Μη μου μιλάς για της ζωής το παιχνίδι
Στα μεγάλα σου μάτια το βαρέθηκα ήδη
Μη μου μιλάς και μη μου λες δεν πειράζει
Ό,τι ίδιο με θέλεις άλλο τόσο με αλλάζει
Έγραψα τα πάντα σε ένα άσπρο χαρτί
Και το ‘δωσα σε σένα που τα πάντα έχεις δει
Με κοίταξες και μου ‘πες η μεγάλη ζωή
είναι στα όνειρα που δεν έχεις δει
Μη μου μιλάς για της ζωής το παιχνίδι...
Ξύπνησα κομμάτια, με βρήκε το φως
Ανοίγω τα μάτια μου με πνίγει ο καπνός
Και βλέπω μες στα σύννεφα τη νύχτα να κλαίει
Με κάψαν τα φώτα μου λέει